Het mooiste aan beplanting vind ik de symbolische betekenis die we er al sinds mensenheugenis aan geven. Zo beschrijven de oude mythologieën al dat rozen hun rode kleur danken aan het bloed Aphrodite van als teken van haar liefde voor Adonis, waardoor het vandaag nog steeds het symbool voor de liefde is. Een ander mooi voorbeeld van hoe een plant gekoppeld kan worden aan een bepaalde emotie vind ik de Dicentra spectabilis. Dit ‘gebroken hartje’ heeft verder weinig uitleg nodig want de prachtige vorm spreekt boekdelen die vertaald kunnen worden in het rauwe gemis van een geliefde. In de donkere wintermaanden verdwijnt ze, maar in het voorjaar herinnert ze mij eraan dat ze er al die tijd gewoon nog bij was. We zagen haar alleen even niet. (ook mooi in roze trouwens!)